Monday, July 5, 2010

Keep Walking ...Phu Kra Dueng (1)


กูไปขึ้นภูมาโว้ยย
..!

อย่าหมั่นไส้ว่าทำไมกูตื่นเต้นนักหนา ก็กูไม่เคยไปอ่ะ
..
ก่อนหน้านี้ รู้สึกอยากเที่ยวมาก
ถึงแม้ว่ากูจะเที่ยวตลอด แต่มันเป็นการเที่ยวแบบ ไม่ค่อยอิสระว่ะ
ไปกะชมรม ไปกะหมู่คณะ ไปกะญาติ ..มันมีกรอบ มัน ไม่ใช่ อ่ะ!
(ยืมคำพูดไอ่Xมา ฮ่าๆ)
แล้วก็ เซ็ง เครียด กับโปรเจ็ค แม่งเจอ BUG
อุดม เป็น BUG โว่ย!
แม่งคอมเม้นซะโปรเจ็คกูเหมือนขยะอวกาศ
ไม่เป็นไร เรารับฟัง เราแค่เซ็ง และเกลียดคุณไปวันสองวัน
แป๊บๆก็หาย .. ก็กู วัยรุ่นอ่ะ
..!
เคยเขียนท้ายชื่อเอ็มไว้
“อยากออกไปนอนมองท้องฟ้า ใต้ร่มไม้ใหญ่ ในทุ่งหญ้ากว้างๆ”
Photobucket

(ถ้าเมฆไม่ดำจะดีมากเลย ^^)
รู้สึกจะมีหลายคนที่มีอารมณ์เดียวกัน
ไอ่หญิง มันบอกว่า เดี๋ยวจะพาไปพุทธมณฑล
!!!
มันจะพากูไปนอนดมขี้หมาป่ะวะ?
..
หลายครั้งที่วางแผนไปเที่ยวกับเพื่อน ..แต่ล่ม
อีนี่ไม่ว่าง อีนั่นตังน้อย อีโน่นพ่อแม่ไม่ให้ไป
แต่ครั้งนี้แหละ
เริ่มจากอีไต๋เลย สาวๆเค้ากำลังดูข้อมูลจะเที่ยวทุ่งทานตะวันกัน
กูก็จะไปด้วย กูอยากถ่ายรูป แบบสวยงาม ฮ่าๆ
แต่ไอห่านี่ ดูข้อมูลเที่ยวภูกระดึง แล้วก็ชวนกูยิกๆ
กูเริ่มลังเล ละ เพราะกูอยากไปหนาวๆ
คราวนั้นวางแผนจะไปน้ำหนาวกัน ก็ล่ม
กูว่าเดี๋ยวคราวนี้มันก็ล่มอีกแหละ
แต่เปล่า ไอ่ไต๋ดูตารางเวลารถไฟในเน็ต แล้วมันไม่ได้อัพเดตเป็นชาติ
ทีนี้ เลยผลุนผลัน ขึ้น75 ไปหัวลำโพงกัน จะไปสอบถามตารางเวลา !!
แต่
นั่งๆรถไปถึงประมาณ พอตอ
เกิดอารมณ์พุ่งปรี๊ด อยากไป มากก ไปกันเรยมะ อิดอก
เลยตกลงกันว่า ให้ไปเก็บข้าวเก็บของ แล้วไปแม่งคืนเนี้ยะ!
อันนี้เรียกว่า วางแผนดีแล้ว สุดยอด จะทันรถออกไหม สัด
แต่ก็ทันโว้ย!
นั่งรถไฟชั้นสาม รอบ2ทุ่ม เที่ยวสุดท้ายด้วย นั่งไปขอนแก่น
Photobucket
ตามตารางมันบอกจะไปถึงขอนแก่นตีห้า
แต่เอาจริงๆแม่งไปถึง7โมงเช้า late 2 ชั่วโมง..นี่แหละรถไฟไทย
เพิ่งเคยนั่งรถไฟแบบถึกก็คราวนี้แหละ หนุกดี
ช่วงเช้ามืด หนาวมากกก ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้น ตอนอยู่บนรถไฟ ที่ขอนแก่นด้วย
Photobucket
ถึงละ ขอนแก่น
Photobucket
ก้าวลงจากรถไฟปุ๊บ มีลุงแก่ๆมาเรียกขึ้นรถไป บขส ปั๊บ คนละ ยี่สิบ
ถึง บขส ขอนแก่น ก็ต่อรถไปเมืองเลย ค่ารถคนละ 91 บาท
แล้วก็ ไปลงร้านค้า ต่อรถสองแถวอีกคนละ ห้าสิบ
จิงๆมันเอาเที่ยวละสองร้อย แต่ตอนนีมีแค่4คนเลยหารกัน
ไปถึงก็ สิบเอ็ดโมงกว่าๆละ ไปจองเต๊นท์ คืนละ 225 จะนอน 2 คืน
ค่าเข้าอุทยาน โชว์บัตรนศ ลดครึ่งราคาเหลือยี่สิบ
…อ้ะ
พร้อมแล้ว จะพิชิตภูกระดึง !!
แต่ อิห่า ดูแผนที่แล้ว เข่าอ่อน ประมาณ ห้าโล กว่าๆ
อีห้าโลน่ะ ยังชันอีกนะ
แล้วดูแผนที่มัน มีหลายLevelมาก เค้าเรียกว่า”ซำ” อ่ะ
Photobucket
ลูกศรชี้ขึ้นรัวๆๆๆ เลยมึง
ไม่ค่อยมีคนขึ้นเท่าไหร่เลย เพราะมันเป็นวันธรรมดามั้ง
ถึงแม้ว่าจะเป็นเดือนธันวาก็เถอะ
ดีละ เงียบดี ร่มรื่น
ของก็แบกไปเอง มันน้อย ไม่ต้องจ้างลูกหาบ
แต่แม่ง ซำแรก โหดอ่ะ
ความรู้สึกตอนนั้นคือ เหนื่อยแฮ่กๆ หูอื้อ เหมือนจะปวดขี้ด้วย
ไอไต๋บอก อย่าไปกลัว ร่างกายมันกำลังปรับสภาพ
Photobucket Photobucket Photobucket
(เหมือนแฟนกันมะ แต่ใครจะรู้ว่าอิไต๋… 555+)
พวกลูกหาบ แม่งโคตรอึด สุดยอด หาบของหนักๆขึ้นภูได้
เค้าได้กิโลละ15บาทน่ะ แต่แม่ง มีแบกถังแก๊สด้วยว่ะ กู นับถือ
ส่วนกูกะอิไต๋ก็ ..keep walking
กูล่ะซึ้งกับวลีนี้จิงๆ อิดอก 55+
แฮ่กๆ จิงๆ
เออๆ กูกะไอไต๋ก็เดินๆเหนื่อยๆกันนะ
มีอีลุงชิวกะอีป้าชิว สองคนอะ โค้ดดดด ชิว
แบบว่า ..โอ่ว เจ้านกเขาคู จุ๊กกรูนกมันร้องหาชู้มัน~
แกชิวกันม๊ากก เดินๆอยู่ หยุดถ่ายรูป ยิ้มร่า
แกคงจะคิดว่า ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง ก็ชั้นมาออกเดทนิ อะไรงี้ป้ะ?
แต่มันก็ เป็นภาพที่น่ารักดีว่ะ พ่อกะแม่กุ ไม่เคยมาชิวงี้เลย
keep walking นะฮะ ลุงกะป้า
พวกหนูขอตัวก่อน ..โชคฮะ
ระหว่างทางก็มีทางหวาดเสียวนะ
กลิ้งตกไป ไม่เจ็บก็ตาย 2อย่างเนี่ยแหละ
แต่กูจะเป็นไรไม่ได้
กูแอบพ่อแม่มา เดี๋ยวถ้าตายขึ้นมา เค้ารู้กูหนีเที่ยว ก็แย่ดิ
…!
ในที่สุด
พวกกูก็ถ่อสังขารขึ้นมาจนได้
สปอนเซอร์ช่วยได้มากจริงๆ เพิ่งรู้สึกก็วันนี้แหละ
ว้าว ดีใจ
ขึ้นตอน 11:20 ถึงตอน 16:30 โคตรนาน น่ะ
!!
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket
ที่ขึ้นมาถึงจุดนี้ เค้าเรียกว่า ”หลังแป” เป็นจุดแรกที่ขึ้นมาแล้วเจอเลย
แต่ไม่ใช่ว่า เจอที่พักเลยนะมึงเอ้ยย
ต้องเดินไปอีก 3 กิโล
อิห่า ขาลาก
แต่ถ้าไม่เดิน ก็ไม่มีที่ซุกหัวนอน ฮ่าๆ เดินต่อไป ..keep walking
ถึงซะที ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว
แล้วก็เข้าเต๊นท์จัดของ พักเหนื่อย โอยยย ขากูอยู่หนายย
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket PhotobucketPhotobucket Photobucket
หิวโคตร เลยสั่งอาหารมาฉลองหน่อย
อาหารก็ไม่ได้เริ่ดมาจากไหน มันก็เหมือน ป้ามะลิหน้ามอแหละวะ
แต่ข้าวเปล่าจานละยี่สิบ เอาวะ ถือว่ากูไม่ได้แบกขึ้นมา
แดกเสร็จ เอ้ย กินเสร็จ ก็เข้าที่พัก
หกโมงครึ่งก็มืดตื๋อละ
มันไม่มีอะไรทำแล้วนี่หว่า มืดก็มืด ไฟก็ไม่มี
หนาวด้วย
น้ำท่ากูไม่อาบแม่งหรอก
ในรูปจะสังเกตเห็นเสื้อเขียวอยู่ตัวเดียวตลอดสามวัน
อีไต๋ก็เหมือนกันนะแหละ
..
นอนในเต๊นท์อ่ะ หนาวเหี้ยๆ ถุงนอนเอาไม่อยู่จริงๆ
มีเสียงหมาป่าหอนกล่อมกูด้วย โคตรคลาสสิคอ่ะ
นอนก็ไม่ค่อยหลับ ตื่นบ่อยๆ
โคตรฮาอ่ะ กูกะอีไต๋นอนสั่นงึกๆหลังชนกันอ่ะ
นึกแล้วฮาว่ะ เชี่ย
555+
พอเช้ามืด ประมาณตีห้ามั้ง ก็แหกขี้ตาขึ้นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น
หน้าตาไม่ล้างแม่งหรอก หนาว
5 องศาอ่ะ ถึงแม้ว่ายังไม่ 0 แต่กูอยากอธิบายว่า
ความรู้สึกคือ หนาวจนเยี่ยวแข็ง ..นึกภาพออกมะคนอ่าน
เช้ามืด ถ้ากูลืมตาแบบเต็มๆได้ กูคงมีความสุขมาก
เพราะว่า ดาวเยอะมาก ทะเลดาว สวยมาก
มองไปทางไหนของขอบฟ้าก็มีแต่ดาวน้อยใหญ่ เต็มไปหมด
T__T
สวย ซึ้ง
..
และแล้วก็เดินไปที่”ผานกแอ่น” ประมาณกิโลกว่าๆได้
มีทหารนำทาง กับนักท่องเที่ยว จำนวนนึง
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket
เช้าวันนั้นหมอกเยอะเลยไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นสวยเท่าไร
แต่ไม่เป็นไรได้สูดอากาศตอนเช้า ระหว่างทางที่เดินกลับเต๊นท์
สดชื่นนน
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket
(คลิกเพื่ออ่านต่อจ้ะ...)